Για την μητέρα ... που δεν βασανίζεται ποτέ!

Πριν κάποιες μέρες σας έγραψα για την ατάκα του Καρπουζοκέφαλου όταν έμπαινε στο σπίτι από την δουλειά: "Ήρθε ο πατέρας ο βασανισμένος", έλεγε κι ας μην δούλευε δα και στις οικοδομές (από μαστορικά από αυτόν πήρα, ούτε κατσαβίδι...).

Σήμερα, είπα να παραφράσω την ανωτέρω ατάκα. Προφανώς μέχρι σήμερα έχετε καταλάβει ότι είστε πολύ τυχέροι (το 50% είναι ένα καλό ποσοστό!) που έχετε αυτή την μαμάκα! 

Πιστέψτε με, τα πράγματα θα ήταν πολύ διαφορετικά, αν δεν την είχαμε ή είχαμε μία άλλη.

Κι επειδή φαντάζομαι ότι θα έχετε γίνει (σε όποια ηλικία κι αν τα διαβάζετε αυτά) ιδιαίτερα καχύποπτοι και δύσπιστοι (αφού, όπως βλέπω, μέχρι στιγμής, όλα τα στραβά γονίδια από μένα τα έχετε πάρει!), σας ενημερώνω ότι αυτά δεν τα γράφω για να τα διαβάσει η ίδια και να την καλοπιάσω: πρώτον, ευτυχώς (μετά από τόόόόσα χρόνια) δεν χρειάζονται τέτοια καλοπιάσματα μεταξύ μας και δεύτερον, η μαμά σας σίγουρα δεν διαβάζει ότι γράφω! Εδώ και καιρό μου είπε με απολογητικό ύφος:

- Ξέρεις, δεν διαβάζω αυτά που τους γράφεις!

- Μην στεναχωριέσαι, αγάπη μου, ελάχιστοι το κάνουν!!!

Συνεπώς, παλιό-αμφισβητίες (γιατί ξέρω εγώ τί κουμάσια είστε!), δεν σας λέω τα παραπάνω γι' αυτόν τον λόγο. Σας το λέω γιατί έτσι είναι, κι όποιος διαφωνεί...κακό δικό του!

Λοιπόν, επειδή αυτή η θεά, έφτασε σε σημεία οριακά για τις αντοχές της (είπαμε, είμαι και κουφάλογο...), και αφού την κολλήσατε μέχρι και πνευμονία (πληρώσαμε πολύ ακριβά τον πρώτο σου έρωτα Σοφουλίτσα μου: πρώτα εσύ κόλλησες από τον Β......, μετά κόλλησες τον μικρό και στο τέλος η μαμάκα κόλλησε και της το γύρισε μέσα σε δυο μέρες και σε πνευμονία! Α, ρε Β....!), με ... βαριά καρδιά σας ενημερώνω ότι μεθαύριο φεύγουμε για διακοπές οι δυο μας.

Βέβαια, τώρα που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, θα έχετε καταλάβει ότι, μπορεί να σας λατρεύουμε, να κάνουμε πολλά πράγματα μαζί σας (ακόμη κι αν άλλοι διαφωνούν για τα ωράρια ή τους χώρους), αλλά με την μαμάκα μας είναι απαραίτητο να πάμε και καμιά εβδομάδα (και δύο και τρεις, αλλά....) διακοπές μόνοι μας. Μετά (Αύγουστο) θα πάμε και στης γιαγιάς και του παππού το σπίτι (στο προικώο του μπαμπά!) και θα γίνει χαμόςςς.

Μπορεί ο μπαμπάς να δουλεύει σαν τον χαμάλη τον χειμώνα, αλλά το καλοκαίρι είμαστε υπερπαραγωγές! Να 'ναι καλά ο παππούς και η γιαγιά που δούλευαν στις φάμπρικες της Γερμανίας και πήραν διαμερισματάκι σε παραθαλάσσιο (τέλειο) μέρος όταν γύρισαν, γιατί αν περιμένατε να αποδώσει το "κυριλέ" επάγγελμα του χαμάλη μπαμπάκα...σε βιντεάκι θα βλέπατε την θάλασσα τα καλοκαίρια!

Κλείνω το γράμμα μου αυτό (για να με βρίζετε ακόμη περισσότερο) με μια φανταστική φωτογραφία της μαμάκας από το καλύτερο μέρος που έχουμε ποτέ κρυφτεί για διακοπές - μόνο 10 μόνιμοι κάτοικοι και αυτοί μόνο το καλοκαίρι, ό,τι πρέπει για αντικοινωνικούς σαν κι εμάς (προφανώς θα σας έχουμε πάει κάποια στιγμή, αν όχι -είπαμε- ευτυχώς υπάρχει ο παππούς και η γιαγιά!!)...