Στην αρχή γνωριστήκαμε κάπως έτσι. Είχα την "φωτογραφία" σου στο πορτοφόλι μου και οι φίλοι (νόμιζαν ότι) με κορόϊδευαν, λέγοντάς με "χαζομπαμπά"! "Είμαι και φαίνομαι", απαντούσα...
Σοφουλίτσα δύο μηνών! |
Μετά μου ήρθες έτσι και έπαθα την πλάκα μου...
Μετά άρχισες να μεγαλώνεις και να με κάνεις να γελάω όλη την ώρα...
20 μηνών |
...και να μοιάζεις όσο πάει ακόμη περισσότερο στη μαμάκα σου, κι αυτό με τρέλαινε ακόμη περισσότερο.
Μετά όμως σου ήρθε ο μικρούλης που βρίσκονταν στην κοιλιά της μαμάς...
...και λίγο στρστράβωσες λίγο (όχι στην αρχή, μετά που σου πείραζε τα παιχνίδια και σου χωνόταν!).
Μετά πήγες σχολείο και τρελαινόμουν να σε βλέπω σαν μικρό υπέροχο ανθρωπάκι.
Και τώρα πια, ολοκληρο κοριτσάκι, με αφήνεις άφωνο σχεδόν κάθε μέρα. Αλήθεια σου λέω, είσαι καταπληκτικό πλάσμα. Και ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ!
ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ! | |||||||
Και οι γραμμές τραβάνε μπροστά |