Υποτίθεται ότι με την μαμάκα διαβάζουμε...
Την τύφλα μας!!! Όταν σας λέω ότι δεν περνάς από σχολείο για να γίνεις γονιός...
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:
Όταν είχαμε εσένα Σοφούλα μου στην κοιλίτσα αποφασίσαμε να κάνουμε κάτι με το ομφαλοπλακουντικό αίμα της μαμάκας, τα κοινώς λεγόμενα τα βλαστοκύτταρα.
Έψαξε μάλιστα ο μπαμπάκας (ο "σοφός"!) και βρήκε ότι υπήρχε μόνο στην Αθήνα δημόσια τράπεζα, ενώ στην Θεσσαλονίκη μόνο ιδιωτικές. Αφου γεννήσαμε, μάθαμε και για τους κούριερ υγειονομικού υλικού, αλλά πλέον αχρείαστοι να 'ναι!!!
Μισή έρευνα έκανε όμως ο μπαμπάκας. Αυτό που δεν βρήκε (γιατί τότε κανείς δεν το έλεγε φυσικά) είναι ότι είναι παντελώς άχρηστο να διατηρήσεις τα βλαστοκύτταρα του παιδιού σου σε ιδιωτική εταιρία...
Και δεν το έλεγε κανείς γιατί κάποιοι κατόρθωσαν με τον τρόπο αυτό να πλουτίσουν εις βάρος της κοινωνίας και με την ανοχή της "Πολιτείας"!
Θα μπορούσα να σας πω ότι "Δεν πειράζει, μάθαμε από το λάθος μας, στο δεύτερο παιδί κάναμε το σωστό". Όμως δεν είναι έτσι: πειράζει και παρα-πειράζει, κάθε μονάδα ομφαλοπλακουντικού αίματος είναι σημαντική, όπως και κάθε μονάδα αίματος. Δεν είναι ανάγκη να έχετε χρειαστεί αίμα, εσείς ή κάποιος δικός σας, για να το καταλάβετε αυτό. Φαντάζομαι ότι μέχρι τώρα θα έχετε δει τον μπαμπά (και σπανιότερα την μαμά, γιατί οικογενειακώς ... λιποθυμούν στην θέα του αίματος!!!) να δίνει αίμα, όχι γιατί το χρειάζεται κάποιος "δικός" μας, γιατί απλά μας περισσεύει. Έτσι είναι και με τα βλαστοκύτταρα, εμείς δεν τα χρειαζόμαστε, κάποιος άλλος μπορεί ναι. Και για να τα λάβει, θα πρέπει να είναι αποθηκευμένα σε δημόσια και όχι ιδιωτική τράπεζα.
Δεν μιλάω καν για τα χρήματα που χάνονται άδικα από τους γονείς, όχι ότι δεν είναι σημαντικο ποσό (και σε περίοδο εξόδων γέννας), αλλά προφανώς δεν είναι αυτή η απάτη η πιο σημαντική για μένα. Η απώλεια χιλιάδων ή και εκατομμύρια μονάδων ομφαλοπλακουντικού αίματος είναι τραγική για μένα και φυσικά και λαμβάνει χώρα και την αφήνουν να συνεχιστεί αποκλειστικά και μόνο για το χρήμα...
Φυσικά στην περίπτωσή σου Γιώρργο κάναμε το αυτονόητο. Ήδη υπήρχε η Τράπεζα στο Νοσοκομείο Παπανικολάου και μετά την γέννησή σου ο μπαμπάς έκανε ταξιδάκι στην Εξοχή. Και μας είπαν και ευχαριστώ (για το αυτονόητο)!
Ελπίζω ότι την στιγμή που διαβάζετε αυτό το γράμμα μου δεν υπάρχουν στην Ελλάδα άλλες ιδιωτικές εταιρίες "φύλαξης", έχουν απαγορευτεί ή ακόμη καλύτερα, έκλεισαν γιατί ο κόσμος δεν απευθυνόταν σ' αυτές... Το εύχομαι, αν και δεν είμαι πολύ αισιόδοξος!
Για περαιτέρω λεπτομέρειες, δείτε και:
και (μεταξύ των άλλων) διαβάστε:
και
ΟΥΔΕΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΤΗΝ ΙΑΤΡΙΚΗ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα σας δώσω μερικές πληροφορίες για τις χρήσεις των βλαστοκυττάρων και τις επιλογές που έχουν οι γονείς. Παρακολουθώντας την τηλεόραση και λιγότερο διαβάζοντας έχει κανείς την εντύπωση ότι όπως στην Ελλάδα υπάρχει η δωρεάν παιδεία και η δωρεάν υγεία υπάρχει και η δωρεάν παροχή βλαστοκυττάρων για όποιον έχει την ατυχία να αρρωστήσει από λευχαιμία. Ακούμε συχνά, δώρισε για να πάρεις. Και όταν φτάσει η ώρα εσύ δωρίζεις τα βλαστοκύτταρα του παιδιού σου και αισθάνεσαι ικανοποίηση για την καλή πράξη που έκανες, επειδή βοήθησες κάποιον άλλο να σωθεί. Αυτά που συμβαίνουν στους άλλους δεν πιστεύεις ποτέ οτι μπορούν να συμβούν σε σένα ή στην οικογένειά σου. Άλλωστε αφού έκανες τη δωρεά έχεις εξασφαλίσει και το δικό σου μόσχευμα όταν θα το χρειαστείς. Έχεις επίσης καταλάβει ότι δεν είναι και τελείως απαραίτητο οπωσδήποτε να έχεις το δικό σου.
Από όλα τα παραπάνω το μόνο αληθές είναι το αίσθημα ικανοποίησης από την πράξη της δωρεάς. Τα βλαστοκύτταρα δωρίζονται από τους γονείς προς τη δημόσια τράπεζα και αγοράζονται από την οικογένεια όταν ένα μέλος της τα έχει ανάγκη. Το κόστος κυμαίνεται έως 30.000 ευρώ και δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία. Μάλιστα δεν θα πάρεις τα δικά σου γιατί αυτά θα μπουν ανώνυμα στη παγκόσμια δεξαμενή, αλλά θα πάρεις άλλου που τυχαία ταιριάζουν με τα δικά σου. Δεν θα έχεις προτεραιότητα επειδή δώρισες, δεν θα απαλλαγείς από την χρέωση, και ακόμα και εάν προηγείσαι χρονολογικά δεν θα προτιμηθείς γιατί πάνω από όλα προτεραιότητα έχει η ιστοσυμβατότητα και μόνο.
Μετά από όλα αυτά το ερώτημα που γεννάται είναι θα γίνω καλύτερα εάν πάρω τα βλαστοκύτταρα του διπλανού μου και όχι τα δικά μου; Η απάντηση είναι ναι για λίγες αρρώστιες μπορώ να πάρω βλαστοκύτταρα από το διπλανό μου, στις περισσότερες όμως όχι. Καλύτερα όμως ο διπλανός σου να είναι μέσα από την οικογένειά σου. Όταν κάποιος είναι άρρωστος από κακοήθη ασθένεια δεν μπορεί κατά το διάστημα της ασθένειάς του να δώσει βλαστοκύτταρα για μεταμόσχευση ούτε στον εαυτό του, ούτε και σε κανέναν άλλο. Ο λόγος είναι ότι κακοήθη κύτταρα κυκλοφορούν ανάμεσα στα βλαστοκύτταρα του. Εάν όμως το παιδί έχει κρατήσει τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα του δεν αποκλείεται η χρήση τους για τη θεραπεία κακοήθους ασθένειας είτε δικής του, είτε μέλους της οικογένειάς του. Αυτός είναι ο κανόνας για τη θεραπεία των συμπαγών όγκων. Στις λευχαιμίες η χορήγηση των δικών του βλαστοκυττάρων εξαρτάται από την ηλικία εμφάνισης της ασθένειας. Επειδή η λευχαιμία εξελίσσεται σε δύο στάδια, εάν εμφανιστεί στους πρώτους μήνες της ζωής του παιδιού εξετάζονται τα βλαστοκύτταρα για την πιθανότητα το πρώτο στάδιο να ξεκίνησε πριν από τη συλλογή των βλαστοκυττάρων, δηλαδή εντός της μήτρας. Η δυνατότητα εξέτασης των βλαστοκυττάρων υπάρχει μόνο στην ιδιωτική φύλαξη, επειδή τα βλαστοκύτταρα φυλάσσονται επώνυμα και γνωρίζουμε ονομαστικά το δείγμα του παιδιού που παρουσίασε τη λευχαιμία. Αν τα βλαστοκύτταρα βρεθούν υγιή τότε το παιδί μπορεί να πάρει τα δικά του, διαφορετικά θα απευθυνθεί στη δημόσια τράπεζα. Το 2007 δημοσιεύτηκε περίπτωση παιδιού ηλικίας 3 ετών με πρόβλημα οξείας λεμφοβλαστικής λευχαιμίας στο οποίο απέτυχε δύο φορές η χημειοθεραπεία και θεραπεύτηκε με τα δικά του βλαστοκύτταρα, τα οποία για προληπτικούς λόγους η οικογένειά του είχε φυλάξει κατά τη γέννηση, σε ιδιωτική τράπεζα στις ΗΠΑ, (Hayani et al 2007, Pediatrics 119, 296-300). Τέσσερα χρόνια μετά τη μεταμόσχευση το παιδί είναι καλά και ελεύθερο συμπτωμάτων.
Τα βλαστοκύτταρα που δωρίζονται στη δημόσια τράπεζα δεν εξετάζονται ούτε τη στιγμή της δωρεάς, αλλά ούτε και τη στιγμή της χορήγησης εάν βρίσκονται σε προκαταρκτικό στάδιο εμφάνισης της λευχαιμίας. Για το λόγο αυτό το 5% των υποτροπών της λευχαιμίας μετά τη μεταμόσχευση βλαστοκυττάρων από τη δημόσια τράπεζα οφείλονται στο ότι τα βλαστοκύτταρα τη στιγμή που δωρίστηκαν ήδη βρίσκονταν στο πρώτο στάδιο εκδήλωσης της λευχαιμίας. Αν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας και έχει βλαστοκύτταρα δεν γίνεται κανενός είδους εξέταση για προδιάθεση γιατί ο χρόνος που μεσολαβεί από τον τοκετό έως την εμφάνιση της νόσου είναι μεγάλος και η λευχαιμία είναι μια αρρώστια που εξελίσσεται πολύ γρήγορα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣήμερα το 1/3 των ασθενών με λευχαιμία θα βρουν μόσχευμα μέσα από την οικογένεια, το υπόλοιπο 1/3 δεν θα βρει ποτέ μέσα από την πολυπληθέστερη δεξαμενή του κόσμου, λόγω πολύ σπάνιου τύπου ιστοσυμβατότητας και από τους υπόλοιπους που θα βρουν μόσχευμα οι μισοί θα καταλήξουν λόγω επιπλοκών. Όλοι όμως θα συνεχίζουν ανάλογα με την αποδοχή του μοσχεύματος να παίρνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για την προστασία του μοσχεύματος.
Τα βλαστοκύτταρα του πλακούντα χρησιμοποιούνται σε τέσσερα κέντρα του εξωτερικού για τη θεραπεία της εγκεφαλικής παράλυσης σε παιδιά ηλικίας έως οκτώ ετών με την προϋπόθεση ότι τα παιδιά έχουν τα δικά τους κύτταρα. Τα κέντρα αυτά είναι: η Αιματολογική κλινική του Πανεπιστημίου Duke, το Πανεπιστήμιο της Georgia, το Monash της Αυστραλίας και στο Γενικό Νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης. Στο νοσοκομείο της Μασσαχουσέτης τα βλαστοκύτταρα χορηγούνται σε κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις καθώς και κακώσεις του νωτιαίου μυελού σε παιδιά, εντός 72 ωρών από τον τραυματισμό. Επίσης των ίδιων των παιδιών τα βλαστοκύτταρα χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία όγκων της παιδικής ηλικίας, λεμφωμάτων, του παιδικού διαβήτη και αυτοάνοσων ασθενειών, όπως της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, της ελκώδους κολίτιδας και της νόσου του Crohn.
Η μόνη περίπτωση που δικαιολογεί σήμερα αλλογενή χρήση βλαστοκυττάρων είναι κάποιες μορφές λευχαιμίας και οι κληρονομικές ασθένειες.
Στην Ελλάδα στη μια δημόσιας πρόσβασης τράπεζα λειτουργεί και ιδιωτική μονοπρόσωπη ΑΕ “Ιατροβιολογικές Επιστήμες και Τεχνολογίας” η οποία επεξεργάζεται τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα μέρους του ιστού του ομφαλίου λώρου, έναντι αμοιβής που κυμαίνεται στο ποσό των 1.000 ευρώ. Οι δημόσιας πρόσβασης τράπεζες βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα έχουν δώσει ευρεία δημοσιότητα στο θέμα ότι τα βλαστοκύτταρα των ίδιων των παιδιών δεν είναι κατάλληλα σε καμία περίπτωση για τη θεραπεία της λευχαιμίας, είτε αυτά έχουν προλευχαιμικό κλώνο είτε όχι. Με βάση τη διακήρυξη αυτή εάν το παιδί γεννηθεί με προλευχαιμικό κλώνο τότε όχι μόνο το ομφαλοπλακουντιακό αίμα θα είναι ακατάλληλο για τη θεραπεία της λευχαιμίας, αλλά και τα μεσεγχυματικά του ιστού του ομφαλίου λώρου τα οποία έχουν φυλαχτεί ιδιωτικά στη δημόσια τράπεζα, διότι και τα δύο είδη βλαστοκυττάρων προέρχονται από το ίδιο αρχέγονο μητρικό κύτταρα και είναι ταυτόχρονα υγιή ή πάσχοντα. Επομένως ο ισχυρισμός ότι το αμειβόμενο (μεσεγχυματικά) είναι υγιές και το σε πρώτη φάση δωρεάν (ομφαλοπλακουντιακό αίμα) άρρωστο δεν έχει καμία επιστημονική βάση και αποτελεί γνώση δευτεροετούς φοιτητή της Ιατρικής Σχολής.
Οι παρακάτω πληροφορίες αποτελούν επίσημα στοιχεία του Παγκόσμιου Δικτύου που καταγράφει τις μεταμοσχεύσεις του ομφαλικού αίματος και του μυελού των οστών που δόθηκαν στη δημοσιότητα τον Απρίλιο του 2010 και αποτελούν κατευθυντήριες γραμμές για την πολιτική που θα ακολουθήσουν τα κράτη σχετικά με τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων. Τα στοιχεία αυτά δημοσιεύτηκαν από τον Al Gratwohl και συν το 2010 στο επιστημονικό περιοδικό JAMA, ένα από τα εγκυρότερα διεθνή ιατρικά περιοδικά. Στη μελέτη αυτή συμμετείχαν 1.327 επιστημονικές ομάδες από 71 χώρες οι οποίες βρίσκονται σε πέντε ηπείρους. Καταγράφηκαν όλα τα είδη των μεταμοσχεύσεων, αυτόλογων και αλλογενών που πραγματοποιήθηκαν από τις συμμετέχουσες ομάδες το έτος 2006 για τη θεραπεία κακοήθων, κληρονομικών και αυτοάνοσων ασθενειών. Το έτος αυτό πραγματοποιήθηκαν 50.417 μεταμοσχεύσεις εκ των οποίων οι 28.901 (57%) ήταν αυτόλογες και οι 21.516 (43%) ήταν αλλογενείς. Από τις 21.516 αλλογενείς μεταμοσχεύσεις στις 11.928 (55,4%) τα βλαστοκύτταρα προέρχονταν μέσα από την οικογένεια και στις 9.588 (44,5%) από τη δημόσια τράπεζα. Άρα η πραγματική προσφορά της οικογένειας προς την κοινωνία το έτος 2006 στο σύνολο των μεταμοσχεύσεων ήταν 40.829 μοσχεύματα, το 86%, και της δημόσιας 9.588, το 14%.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μελέτη αυτή κατέληξε και σε άλλα σημαντικά συμπεράσματα, όπως ότι στην Αμερική και την Ευρώπη πραγματοποιούνται περισσότερες αυτόλογες μεταμοσχεύσεις, ενώ στις υπό ανάπτυξη χώρες περισσότερες αλλογενείς. Στην Αμερική αυτόλογες μεταμοσχεύσεις πραγματοποιούνται σε ποσοστό 58%, στην Ασία 42%, στην Ευρώπη 62,5% και στην Αφρική και στις μεσογειακές χώρες σε ποσοστό 34%.
Επειδή παραθέσατε και τον ΕΞΑΝΤΑ πρόκειται για μεροληπτική χρηματοδοτούμενη εκπομπή στη ΝΕΤ και οι προσκεκλημένοι ομιλητές διατηρούν σοβαρή ιδιωτική τράπεζα βλαστοκυττάρων στην Αμερική (cordUse with the leaders).
Με εκτίμηση
Κ Κολιάκου
Προς Anna:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο τριπλό μήνυμά σας θα απαντήσω μόνο μία φορά, όσο πιο σύντομα μπορώ, δηλώνοντάς σας εξαρχής ότι δεν επιθυμώ να επανέλθω στον διάλογο αυτό και να επιβαρύνω αυτό το blog με άσχετο με το περιεχόμενό του θέμα:
1. Το blog αυτό το δημιούργησα για να μεταφέρω τις σκέψεις μου, αρχικά στην κόρη μου και στην συνέχεια και στα δύο μου παιδιά. Δεν διεκδικώ φυσικά το αλάθητο, ως γονιός άλλωστε μόνο το "είναι" μου μπορώ να τους μεταφέρω και μόνο αυτό με ενδιαφέρει να γνωρίσουν μέσα από τα γραπτά μου. Δεν έχω ιδιαίτερη αναγνωσιμότητα και με βάση τα όσα σας αναφέρω ανωτέρω, αυτό δεν με απασχολεί καθόλου, μια και δεν είναι αυτός ο λόγος ύπαρξης του blog. Κοινώς, δεν διεκδικώ να γίνω ευρέως "αποδεκτός" ως blogger, να "μεταλαμπαδεύσω" γνώσεις (που ούτως ή άλλως δεν διαθέτω) σε τρίτους κλπ.
2. Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, να σας ενημερώσω ότι δεν πιστεύω ότι γνωρίζω τα πάντα για το θέμα, προφανώς δε λιγότερα από όσα γνωρίζει ένας γιατρός, όπως υποψιάζομαι ότι είστε εσείς. Την προσωπική μου άποψη, βασισμένη σε όσα έχω διαβάσει, μεταφέρω στα παιδιά μου. Στα παιδιά μου πάντοτε.
3. Εάν, παρ' όλα αυτά, κάνω κάποιο λάθος σε όσα γράφω προς τα παιδιά μου και θέλατε να με ενημερώσετε αντικειμενικά, φρονώ ότι θα ήταν σκόπιμο σε όσα παραθέτετε (και κυρίως σε όσα αρνητικά αναφέρονται στον τρόπο λειτουργίας της Δημόσιας Τράπεζας: "...Τα βλαστοκύτταρα δωρίζονται από τους γονείς προς τη δημόσια τράπεζα και αγοράζονται από την οικογένεια όταν ένα μέλος της τα έχει ανάγκη. Το κόστος κυμαίνεται έως 30.000 ευρώ και δεν καλύπτεται από τα ασφαλιστικά ταμεία...") να με παραπέμπετε και σε κάποιο link, ώστε να επιβεβαιωθούν τα "καταγγελόμενα".
4. Όλα τα υπόλοιπα (πλην της ανωτέρω αναφοράς σε αμοιβόμενη υπηρεσία από την Δημόσια Τράπεζα) η αλήθεια είναι ότι είναι μάλλον εξειδικευμένα ιατρικά δεδομένα, για τα οποία οι γνώσεις μου δεν θα μου επιτρέψουν να ελέγξω την αλήθεια των λεγόμενών σας. Σε κάθε δε περίπτωση (με δεδομένο και το μέγεθος του σχολίου σας) δεν θα έβλαπτε να παραθέτατε και ένα link.
5. Εάν πραγματικά θέλετε να λάβω στα σοβαρά τις καταγγελίες σας για την δημοσιογραφική εργασία του ΕΞΑΝΤΑ και την κατ' εσάς διαπλοκή των προσκεκλημένων της εκπομπής με ιδιωτική εταιρία, καλό είναι, πέρα από το αυτονόητο και πάλι link, να αναφέρετε και εσείς την πλήρη και πραγματική ιδιότητά σας. Μικρή αναζήτηση στο blog σας (http://vlastokyttara-news.blogspot.gr/), όπου παραπέμπει το όνομα Anna με το οπο΄πιο μου γράφετε, με οδήγησε σ' αυτήν την ανάρτηση http://vlastokyttara-news.blogspot.gr/2010/12/biohellenika.html και http://scrible.com/s/02j6g. Νομίζω ότι όποιος μιλάει για υποκειμενισμό, οφείλει να είναι αντικειμενικός ή να δηλώνει εξ αρχής την (υποκειμενική) ιδιότητά του!
Ευχαριστώ.