Ένας γέρος θυμάται...



Κάπως έτσι φαντάζομαι ότι θα μοιάζω,
αν ποτέ φτάσω σ' αυτήν την ωραία ηλικία!
Η φώτο από εδώ.



Παιδάκια μου,

σαν σήμερα πριν 17 χρόνια ξεκινήσαμε με την μαμάκα αυτό το υπέροχο ταξίδι, το οποίο μας έχει οδηγήσει σ' αυτό που είμαστε σήμερα οι 4 μας!

Τελευταία σκέφτομαι ότι αν τότε, πριν 17 χρόνια είχαμε κάνει αμέσως παιδί με την μαμάκα, τώρα θα έδινε Πανελλαδικές εξετάσεις (ωωωωωχ!), θα ήταν έτοιμο για το Πανεπιστήμιο...

Όπως μου είπε και η μαμάκα σας χθες το βράδι: "είμασταν δύο παιδιά και τώρα έχουμε δύο παιδιά!".

Από 'κει που δεν το περιμένεις σου έρχονται από την μαμά σας!

Κι όλα αυτά, διότι στις 9 Σεπτεμβρίου του 1994, με κάλεσε στο πάρτι του ένας συμφοιτητής μου που ελάχιστα γνώριζα! Η αλήθεια είναι ότι η μαμά σας με παίδεψε για 2,5  μήνες (έτσι φτάσαμε από το Σεπτέμβριο στον Νοέμβριο του '94), μου έκανε την δύσκολη στην αρχή, αλλά τέλος πάντων. Περασμένα, αλλά καθόλου ξεχασμένα.

Χρόνια μας καλά και καλή μας συνέχεια μας εύχομαι.

Σου έχω ξαναγράψει για την ημέρα που συνάντησα την μαμάκα Σοφουλίτσα μου. Το ωραίο είναι ότι στις 9/9/2010, 16 έτη μετά, την ίδια ημερομηνία που γνώρισα την μαμάκα, γνώρισα και σένα Γιώργο μου!!!

Δεν θα βαρεθώ να σας λέω αυτή την ιστορία παιδιά μου...

http://karpouzokefalos.blogspot.com/search?q=%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%86%CE%AF%CF%84%CF%83%CE%B1