Καθηγήτρια Ελληνικής Γλώσσας του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη



Η φώτο από εδώ





Την τελευταία περίοδο κουκλίτσα μου νιώθω ότι μεγαλώνεις με ταχύτατους ρυθμούς.

Η αλήθεια είναι ότι ο παιδικός σταθμός σε έχει αλλάξει αρκετά, μαθαίνεις πολλά πράγματα, "ζωντανεύεις" και μαθαίνεις και να επαναστατείς! Όχι ότι είχες πρόβλημα με αυτό το τελευταίο πριν, αλλά τώρα είναι λίγο πιο εύκολο, έχεις πολλά παραδείγματα από το σχολείο και πολύ τσαμπουκά μέσα σου, οπότε ο συνδυασμός είναι κυριολεκτικά εκρηκτικός.

Προχθές λοιπόν, μου περιγράφεις κάτι που "έπρεπε" να κάνουμε οπωσδήποτε και τον τρόπο που "έπρεπε" να το κάνουμε. Ούτε που θυμάμαι για ποιο πράγμα διαφωνούσαμε, θυμάμαι μόνο ότι τόλμησα (ο αθώος πατέρας) να διαφωνίσω μαζί σου, οπότε η απάντησή σου ήταν άμεση και με απόλυτο ύφος:

- ΜΗΝ ΑΝΤΙΡΕΙΣ!!! (Συγγνώμη αγάπη μου, δεν ξέρω αν το γράφω σωστά...)

Και φυσικά, εγώ δεν μπορούσα να φέρω αντίρηση, αφού μου το απογόρευσες με τόσο απόλυτο και ορθό τρόπο!

Κάθε φορά που ακούω μαργαριτάρια μου σηκώνεται η τρίχα, με τα δικά σου όμως λατρεία μου διασκεδάζω αφάνταστα! Και προφανώς θα υπάρχει υπέροχη συνέχεια...