Δευτέρα 12 Μαρτίου 2012

Σιγά μην άλλαζε ο τέλειος μπαμπάκας...


Μερικοί γονείς δεν έχουν καθόλου αυτοπεποίθηση, παιδάκια μου!
Στους Μαμά...δες Μπαμπά...δες διάβασα μία ανάρτηση που έχει τίτλο: «Αν είχα το παιδί μου να το μεγαλώσω ξανά από την αρχή» και στην συνέχεια οι συντάκτες αναρωτιούνται «Τι συμβουλές θα δίνατε στον μικρότερό σας εαυτό;». Μάλιστα μας παροτρύνουν, εμάς τους γονείς, να γράψει ο καθένας μας κάτι ανάλογο στο δικό του ιστολόγιο, δηλαδή ποια λάθη κάναμε ως γονείς, τα οποία εάν μπορούσαμε θα "επιστρέφαμε" να τα διορθώσουμε.

Δεν καταλαβαίνω τί εννοούν οι "ποιητές"...
Δε νομίζω ότι ο μπαμπάκας σας έχει κάνει οποιοδήποτε λάθος!
Τί να άλλαζε δηλαδή ο ... τέλειος μπαμπάκας;

- Να είχε περισσότερη υπομονή και να μην εκρήγνονταν τόσο εύκολα; Και πώς θα γνωρίζατε από πρώτο χέρι το φυσικό φαινόμενο της ηφαιστειακής έκρηξης; Είναι ώρες τώρα για ταξίδια μέχρι Ισλανδία;!

- Να μην επενέβαινε όταν τα δυο σας τσακωνόσασταν για ένα παιχνίδι και να παίζατε "μπάσκετ" χωρίς διαιτητή; Πώς θα ξέραμε ποιος κέρδισε;! (πάντοτε ο μπαμπάς, εννοείται!)

- Να δούλευε λιγότερο και να μην ερχόταν στο σπίτι μεταμεσονύχτιες ώρες που εσείς κοιμάστε; Να μην έτρεχε σαν παλαβός μέσα στην εβδομάδα και να μην σας έβλεπε μόνο το Σαββατοκύριακο, αλλά και μεσοβδόμαδα; Θα τον βαριόσασταν πάνω στο μήνα (αυτό είναι βέβαιο, ρωτήστε τους φίλους του: όταν έρχονται Θεσσαλονίκη τους τσατίζει και φεύγουν!).

- Να έκανε περισσότερο οικονομία και να μην συμπεριφερόταν στα χρήματα λες και είναι απόγονος της οικογένειας Ωνάση; Και πώς θα νιώθαμε σαν οικογένεια την "Κρίση"; Άσε που στην περίπτωση αυτή θα ήταν ο μπαμπάς υπουργός οικονομικών στο σπίτι και όχι η μαμά. Και ο μπαμπάς με εξουσία δεν είναι καλή φάση (βλέπε ανωτέρω λόγους και βγάλε συμπέρασμα)!


Είμαι σίγουρος ότι υπάρχουν κι άλλα, πάρα πολλά, που ΔΕΝ θα έπρεπε να αλλάξει ο μπαμπάκας σας, γιατί είναι τέλειος!
Δεν τα θυμάμαι όλα και έλα μου που κοιμάται τέτοια ώρα και η μαμάκα σας για να μου θυμίσει κι άλλα...

Η ουσία είναι ότι δεν έχω ιδέα για το σωστό ή το λάθος και συνεπώς τί διορθώνεται και τί όχι. Επίσης, ξέρω ότι προσπαθώ πολύ και σίγουρα δεν είναι εύκολο να γίνεις καλύτερος στα τριάντα κάτι (πολλά) σου! Τουλάχιστον όχι για μένα.
Το μέλλον σας θα δείξει, ελπίζω να είναι ευοίωνο. Τώρα, αν θα έχω συμβάλλει θετικά ή αρνητικά, πολύ ή λίγο κι εγώ, η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΙ (όπως όλους τους μεγάλους!!!!!).

Φιλιά κουκλάκια μου,
(πάω να δω αν είστε σκεπασμένα)


Παρασκευή 9 Μαρτίου 2012

Είσαι ακόμη μωράκι

Προχθές έφυγα για Άμφισσα για δουλειά και έκλαιγες με παράπονο, λατρεία μου!

Μιλάμε για μαύρο δάκρυ, γεμάτο παράπονο...
Είσαι μωρακι, απλώς επειδή, από μωρό ακόμη, είσαι πολύ ανεξάρτητο (και έχεις ατελείωτο τσαμπουκά...) το ξεχνάμε!!

Σαν μωράκι έκλαιγες, όπως πρέπει...

Και ο μπαμπάς οδηγούσε και σκεφτόταν το προσωπάκι σου. Και δούλευε και σκεφτόταν το κλάμα σου. Και επέστρεψε και πάλι σκεφτόταν το παράπονό σου.

Και σου πήρε την κούκλα που του ζήτησες (φυσικά!)! Και ας μου την δίνει η Barbie ("Μπάμπι", που λέει και ο αδερφός σου)...