Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011

Καρπουζοκαλόκαιρο 2011...


Γυρίσαμε Θεσσαλονίκη κουκλάκια μου.
Ήταν ένα πολύ ωραίο καλοκαίρι που τελείωσε με τις κοινές μας διακοπές στο Παλιό (είπαμε, να 'ναι καλά ο παππούς και οι γιαγιά και οι φάμπρικες της Γερμανίας...).

Νιώθω πραγματικά πολύ γεμάτος, ήταν ένα φανταστικό δεκαήμερο:
1. Γιώργο, εσύ κατόρθωσες να περπατήσεις, κανονικά πλέον! Είχες ήδη ξεκινήσει από την Θεσσαλονίκη, σχεδόν μόλις μπήκες στους 11 μήνες σου, όπως ακριβώς και η Σοφία! Αυτή η παράλληλη διαδρομή σας... Τέλος πάντων, στο Παλιό μεγαλούργησες. Στην αρχή μετρούσαμε βηματάκια, μετά χαθήκαμε και πλέον έχεις τον ασταμάτητο... Το καλό και με σένα είναι ότι δεν κλαις όταν πέφτεις, όπως και η Σοφία. Μάλλον το κόλπο είναι ότι δεν ακούγονται "αααχ", "ωωωχ" και λοιπά άλλα από εμάς, οπότε δεν θεωρείς ότι έγινε και κάτι. Αν και όταν είσαι κουρασμένος, μόνο αγκαλιά θέλεις και το πέσιμο σου έρχεται βαρύ...

2. Σοφουλίτσα μου, εσύ έδωσες ρέστα στην θάλασσα! Δεν νομίζω να υπάρχει παιδάκι στην ηλικία σου που να έχει πιει περισσότερο θαλασσινό νερό -από στόμα και μύτη παρακαλώ- από σένα! Υποτίθεται ότι κυνηγούσες την μπάλα σου μέσα στην θάλασσα και σε έπαιρνα στα χέρια και σε πετούσα προς αυτήν... Από την στιγμή που είδα ότι γελούσες μετά την πρώτη (και ήθελες και άλλο!), ήπιαμε όλο το Βόρειο Αιγαίο!!! "Και έκανα και κουλουτούμπες" έλεγες στην νουνά σου όταν επιστρέψαμε.
Θα σου εξομολογηθώ όμως κάτι σημαντικό: Αυτό που μου άρεσε περισσότερο δεν ήταν ότι δεν είχες κανέναν φόβο με την θάλασσα, ότι ξαφνικά γύρισες ανάσκελα και χτυπούσες μόνη σου τα πόδια σου, ότι "κουτούρτισες" ώρες ολόκληρες στην θάλασσα που έλεγε και η γιαγιά μου. Όλα τα λεφτά ήταν το χαμόγελό σου όταν έβγαινες από την τεράστια βουτιά σου, τρία - τέσσερα μέτρα μακριά μου, και έβλεπα τα γυαλιστερά πάνω δοντάκια σου και λίγο από τα πάνω ουλάκια  σου... Έλαμπες κοριτσάκι μου!

3. Κάτι τελευταίο: Ρε μεγάλε, όταν λέμε λέμε διακοπές, δεν εννοούμε να μας ξυπνάς στις 07:00, άντε βία 07:30 το πρωί (το έκανες και 06:30 ένα πρωινό)!!!!
Θέλουμε να κοιμηθούμε με την μαμάκα, ειδικά όταν πίνουμε ένα μπουκάλι κρασάκι οι δυο μας το βράδι... (εμείς οι χαλαροί!) Έχει και ωραία κρασιά η περιοχή της Καβάλας...
Εντάξει, εκ των υστέρων αποδείχτηκε ότι αποφάσισε να βγει κι άλλο σου δόντι, αλλά μία οργάνωση βρε αδερφέ δεν βλάπτει!
ΌΧΙ ΔΟΝΤΙΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ - ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΒΑΛΑΣ.


4 σχόλια:

  1. κι εμάς τα δόντια μάς ξυπνούσαν πολύ πρωί (για κρασάκι ούτε λόγος) και επίσης δεν μας άφηναν να κοιμηθούμε νωρίς το βράδυ. γενικά εμείς εκτός από πολύ όμορφα περάσαμε και πολύ κουραστικά...

    καλώς ήρθατε :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν όλα ήταν ρολόϊ στις διακοπές, τι θα έχετε το χειμώνα να αναπολείται; -δεν ξέρω αν το έγραψα σωστά-

    Χαίρομαι που γεμίσατε μπαταρίες.
    Καλό χειμώνα όταν έρθει.

    Φιλιά θαλασσένια στα μικρά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία! Και του χρόνου με υγεία (και χωρίς δόντια)! Να περνάτε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ mamma:
    Τα δόντια είναι πάντα θέμα...
    Φαντάζομαι ότι δεν εφαρμόσατε τελικά το βιβλίο για τον ύπνο. Δοκιμάστε το (όταν δεν έχει πόνο από δόντια), πετυχαίνει και κάνει ευτυχισμένους τους γονείς!

    @ Thalassenia:
    Τρελοκομείο με τα παιδιά σου στις διακοπές και άσχημα δεν γίνεται!!
    Τα υπόλοιπα είναι πολύ "μικρά" για να μας πτοήσουν.

    @ sstamoul:
    Του χρόνου (και) ο μικρός θα τρώει τα ψητά που ψήνει ο μπαμπάς σχεδόν κάθε βράδι!!!
    Εσείς, αν θυμάμαι, περάσατε ορεινές διακοπές, έτσι;
    Φαντάζομαι εξίσου υπέροχα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή