Σάββατο 22 Οκτωβρίου 2011

Ωραία μέρα..




Μωράκια μου,
Σήμερα είναι μια ωραία μέρα, από αυτές που ξυπνάς με μια γλύκα και δεν θες να τελειώσουν.
Ξυπνήσατε, Γιώργο μου, το πρωί -ευτυχώς όχι ξημερώματα- και η αδερούλα σου, από το διπλανό κρεβατάκι, σου ψυθίριζε!!! Ήταν τόσο όμορφο να σε ακούμε Σοφουλίτσα με την μαμάκα από το δωμάτιό μας. Φυσικά, μετά σκαρφάλωσες από το δικό σου στο κρεβατάκι του Γιώργου για να κάνετε αγκαλίτσες. Βλέπετε το δωμάτιό σας δεν είναι τεράστιο και αναγκαστικά τα δύο κρεβατάκια σας είναι ενωμένα σε σχήμα Γ. Έτσι το κατσικάκι μπορεί και σκαρφαλώνει στο δικό σου Γιώργο μου. Σε λίγο φαντάζομαι και 'συ το ίδιο θα κάνεις. Παίξατε λίγο στο κρεβάτι και όταν ακούσατε ότι η μαμά ήταν ξύπνια: "ΜΑΜΑΑΑΑΑ", ακούστηκε η Σοφουλίτσα. Ήταν ένα από αυτά τα υπέροχα πρωινά ξυπνήματα!


Μετά, αφού μαμά πήγε για μάθημα, μείναμε μαζί, όπως κάθε Σάββατο πρωί. Παίξαμε και διαβάσαμε, εσύ μικρέ νομίζω ότι αρχίζεις και κολλάς την "ασθένεια" της Σοφίας με το διάβασμα. Και φυσικά δεν αφήνεις κανέναν να γυρίζει τις σελίδες, πρέπει να τις γυρίζεις εσύ (πηδώντας δυο-τρεις)!


Το καλύτερο μικρέ μου το άφησες για μετά: είμασταν στην κουζίνα, σε είχα πάνω στον πάγκο και σας καθάριζα φρουτάκι. Φυσικά, γκρίνιαζες και ήθελες ένα κομμάτι, οπότε σου το δίνω και μου έκανες "ευχαριστώ", χτυπώντας με το χεράκι σου το στήθος σου!!! Σου το έχει μάθει η μαμάκα και ήταν υπέροχο αγοράκι μου! Και μετά, κάθε φορά που σου έδινα κομμάτι φρούτο, μου έκανες "ευχαριστώ"...
Αυτή η σκηνή μου θύμισε το τραγούδι του Αλκίνοου και θυμήθηκα μια ωραία διπλή ηχογράφηση που έχω βρει με τον Φοίβο

Σας λατρεύω (και δεν εννοώ τον Αλκίνοο και τον Φοίβο!)
και σας ευχαριστώ από καρδιάς.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου