Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Γουστάρω είσοδο με ουρλιαχτά!



ουρλιαχτά από καρπουζάκια!

Διάβασα κάπου ότι όταν, λέει, μπαίνει στο σπίτι από την δουλειά ο μπαμπάς πρέπει να του δίνει η οικογένεια λίγο χρόνο πριν του "την πέσουν", πριν τον "φορτώσουν" με τα δικά τους!!! Βέβαια, δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ισχύει και για τις μαμάδες αυτό. Δεν εργάζεται καμία;!;

Η καλύτερή μου είναι όταν μπαίνω μέσα και ακούω να ουρλιάζετε "μπαμπάάάάά" και να τρέχετε κατά πάνω μου. Και να μην ξέρω ποιον να πρωτο-αγκαλιάσω και πρωτο-φιλήσω!! Ξεχνάω τα πάντα και όλη η πίεση, όλο το άγχος του πρωινού 'ξαφανίζονται δια μαγείας. Αν τυχόν μπω στο σπίτι και κοιμάστε, μου την δίνει.


Σας παρακαλώ, μην μου δίνετε χρόνο... Αν μπορείτε να με ρίχνετε και κάτω, στο πάτωμα, ακόμη καλύτερα!

2 σχόλια:

  1. Έτσι! εύχομαι να σε ρίχνουν κάτω σε λίγο που θα έχουν μεγαλώσει :)

    (μου θύμησες τι κάναμε όταν έμπαινε ο πατέρας μου στο σπίτι... εγώ ειδικά έπαιρνά φόρα από την άλλη άκρη του διαδρόμου, έτρεχα τα 8 μέτρα που μας χώριζαν με όλη μου τη δύναμη και πήδαγα στην αγκαλιά του... ΥΠΕΡΟΧΕΣ μέρες)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ ρε mamma, αν μετά από χρόνια σκέφτονται έτσι και τα δικά μου και θυμούνται με νοσταλγία τις υπέροχες στιγμές που μου χαρίζουν, θα πετάω από χαρά!:)

    Υ.Γ.: Όπου κι αν βρίσκομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή