Σάββατο 21 Μαΐου 2011

Μπαμπά, να ο Β......ς!

Ένα από τα κοσμοϊστορικά γεγονότα που άλλαξαν την ζωή μας, όπως σας είπα στο προηγούμενο γράμμα μας, είναι η αρχή της σχολικής σου ζωής, Σοφουλίτσα μου.

Για την πρώτη μέρα σου στο σχολείο και τα δάκρυα που συγκρατήθηκαν (για τα δικά μου μιλάω...) θα σου γράψω σε άλλο γράμμα μου.

Τώρα θέλω να σου γράψω για τον πρώτο (από πολλουουουουουούς που θα ακολουθήσουν...) έρωτά σου.

Την Δευτέρα, μετά τα γενεθλιοβαφτίσια σας, πήγαμε στο σχολείο σου και μία τουρτίτσα με κεράκια για να σβήσεις με τους συμμαθητές σου. Οι δασκάλες σου μας είπαν αν θέλουμε να πάμε και μία φωτογραφική μηχανή, για να σας απαθανατήσουν, πράγμα που ευτυχώς κάναμε.
Γυρίζω λοιπόν το μεσημέρι στο σπίτι από το γραφείο και σε ρωτάω πως περάσατε στο σχολείο. Έρχεσαι να μου δείξεις την φωτογραφική μηχανή με τις φωτογραφίες σας.
Βλέπω την πρώτη, εσύ και κάποια άλλα παιδάκια (ακόμη δεν ξέρουμε σχεδόν κανένα, είμαστε καινούργιοι). Μου δείχνεις την δεύτερη στα γρήγορα (δεν είχε ενδιαφέρον η πρώτη):
- Να ο Β.......ς μπαμπά!
- Αγάπη μου, γιατί τον λες Β......; Έτσι τον λένε στο επίθετο;
- Ναι.
- Το όνομά του ποιο είναι;
- Δημήτρης.
- Έτσι, Δημήτρης. Εσένα δηλαδή στο σχολείο δεν σε φωνάζουν Σοφία, σε φωνάζουν Κ........;
- Όχι.
- Τότε, γιατί τον φωνάζεις Β.... τον Δημήτρη;
- Έτσι τον φωνάζουν οι δασκάλες.
- Καλά αγάπη μου (υπέθεσα ότι υπάρχει και άλλος συμμαθητής με το ίδιο μικρό όνομα και γι' αυτό αυτόν τον φωνάζετε Β...., πράγμα που μας επιβεβαίωσαν οι δασκάλες σου).

Επόμενη φωτογραφία:
-Μπαμπα, να πάλι ο Β.....ς!
-......

Στην επόμενη:
-Μπαμπά, να ο Β.....ς!
-Α, έχουμε θέμα εδώ...

Δύο ημέρες μετά -και αφού έχει προηγηθεί ενημέρωσή μας από τις δασκάλες σου για την προσαρμογή σου και πορεία σου στο σχολείο (και επιβεβαίωση του αισθήματος!)- σε ρώτησα (ο προβοκάτορας) ποιον συμμαθητή σου συμπαθείς περισσότερο.
- Τον Δημήτρη! (άμεση απάντηση, χωρίς καν σκέψη)
- Ποιος είναι ο Δημήτρης; (δήθεν δεν ήξερα)
- Ο Β....ς!
- Ααα!

Άντε, και καλή αρχή!!!!



(Έχε χάρη που δεν ανεβάζω φωτογραφίες σας για να σου έχω και πειστήρια για το πώς τον κοιτάς/ψάχνεις στον χώρο...)

4 σχόλια:

  1. Πατερα, οι φωτογραφίες του πρώτου έρωτα -αν θελεις το καλό σου- μην τις κυκλοφορήσεις στο blog, την βλεπω τη Σοφία να γίνεται σε κανενα χρόνο εξπερ στα ιντερνετοblogερικά και να γράφει σχόλια φαρμακερα...οπότε φύλαγε τα ρούχα σου να έχεις τα μισά.

    Γεια σου Δημήτρη που ξελόγιασες το κορίτσι μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τυχερός ο Β...ς!!!
    Τον λέω έτσι για να μην τον μπερδέψουμε με τον άλλο Δημήτρη της τάξης.
    ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Άρχισαν οι διαιρέσεις βλέπω.
    Ο καθένας βέβαια έχει τη θέση του στην καρδιά μας.

    Ωραίο όνομα διάλεξε η Σοφούλα! ;-))

    Καλημεεεεέρα σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αναστασία,
    οι μοναδικές φωτογραφίες της Σοφίας που έχω εμφανίσει εδώ είναι χωρίς να φαίνεται σχεδόν καθόλου (κρύβει η ίδια το πρόσωπό της), γενικώς το αποφεύγω.
    Αν έκανα το λάθος όμως, είμαι σίγουρος ότι θα άνοιγα τους ασκούς του Αιόλου...

    Τσαλαπετεινέ,
    πολύ γέλασα με το σχόλιο!
    Το καλύτερο είναι ότι είμαι σχεδόν βέβαιος πως ο "τυχερός" Δημήτρης δεν έχει πάρει χαμπάρι. Βλέπεις πιστεύω ότι τα αγοράκια, ειδικά σ' αυτήν την ηλικία, είμαστε "ντουρντούβια"...

    Θαλασσένια,
    έχω τεράστια απορία να δω πώς θα συνεχιστεί στο μέλλον αυτή η ιστορία, πάντως, ναι, τον έχει διαφοροποιήσει σαφώς από τους υπόλοιπους συμμαθητές της!

    ΑπάντησηΔιαγραφή