Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011

Ο Sigi και ο Κροκόλ


Λες και μεγάλωσαν με αλλοδαπή νταντά οι γονείς σου μεγάλε!
Σου ονόμασαν το ένα κουκλάκι Sigi (το λαγουδάκι) και τον άλλον Κροκόλ (το κροκοδειλάκι)!
Είχαν και στο χωριό τους Sigi και Κροκόλ... (μη χέσω!)

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το θέμα λοιπόν έχει ως εξής:
Πριν δύο χρόνια περίπου ο μπαμπάς και η μαμά έμαθαν τυχαία γι' αυτό το πολύ καλό βιβλίο, που άλλαξε την ζωή τους

Το Ευαγγέλιο!
Και λέω τυχαία, διότι μπορεί να είχαμε κάποια προβλήματα με τον ύπνο της αδερφούλας σου, η οποία μία ή δύο φορές κάθε βράδι μας "χρειάζονταν" για πιπίλα, νερό, καφέ, πατατάκια, κέντημα, ή ό,τι άλλο σας έρχεται να ζητήσετε στις 04:00 τη νύχτα από τους γονείς σας, αλλά οι ηλίθιοι οι γονείς σας δεν το είχαν ανακαλύψει το βιβλίο.
Ένα καλοκαιρινό βράδυ λοιπόν, στον κήπο του σπιτιού της νουνάς της Σοφουλίτσας, μία μαμά, την οποία ούτε την ξέραμε, ούτε έχουμε ξαναδεί από τότε (εγώ που είμαι πολύ θρήσκος άνθρωπος, πιστεύω ότι ήταν άγγελος Κυρίου-νομίζω έτσι το λένε οι Χριστιανοί!), μας λέει ότι υπάρχει αυτό το βιβλίο και ότι το εφάρμοσε εξαρχής στα παιδιά της και ότι -κυρίως- λειτουργεί το σύστημα!!
Το πήραμε, το διαβάσαμε και ένα μήνα μετά (δεν βόλευε λόγω διακοπών), το εφαρμόσαμε στην Σοφούλα. Το ξεκινήσαμε από τον μεσημεριανό ύπνο, πήγαν όλα καλά και το βράδι η Σοφία κοιμήθηκε σχεδόν αμέσως, χωρίς πρόβλημα.
Όμως, τη μέρα που αποφάσισαν οι γονείς της να την ανεξαρτηροποιήσουν, ο θεός της βροχής (των Ινδιάνων) έστειλε μπόρα μεγατόνων με τρομερές βροντές και αστραπές! Η Σοφουλίτσα λοιπόν, ενώ κοιμόταν αμέριμνη και οι γονείς της, αρχικά πετούσαν απο χαρά και μετά ροχάλιζαν από αγαλλίαση, ξύπνησε από τις βροντές κατατρομαγμένη και άρχισε να κλαίει. Όταν πηγαίναμε στο δωμάτιό της σύμφωνα με το πρόγραμμα, η μικρή μας έδειχνε την μπαλκονόπορτα και έλεγε "μπουμ-μπουμ"...
Κάποια στιγμή η αδερφούλα σου ξανακοιμήθηκε, αλλά ο μπαμπάς και η μαμάκα πρέπει να έκαναν τουλάχιστον μία ώρα μετά για να τους ξαναπάρει ο ύπνος - και ήταν τρεις τα ξημερώματα! Πολύ κακιά φάση μεγάλε!

Ας έρθουμε τώρα σε σένα: έκανες διάφορες μαγκές φίλε και τα νεύρα της μαμάκας τα έκανες ψιλό-κρόσια... Και επειδή, όπως πολύ καλά ξέρετε, ο μπαμπάς έχει κληρονομικό χάρισμα στην κουφαμάρα (όταν μάλιστα γυρίζει στο σπίτι χαράματα από το γραφείο, ούτε βόμβες δεν τον ξυπνάνε!), ο κλήρος έπεφτε στην μαμάκα (μοσχάρι μπαμπά!) κατά την διάρκεια της νύχτας... Άντε να σας πετύχαινα καμιά φορά όρθιους χαράματα όταν γύριζα απο το γραφείο και βοηθούσα και λίγο την μαμά (σε κρατούσα στην αγκαλιά μου μέχρι να κοιμηθείς), γιατί αν έπεφτα στο κρεβάτι, τρία ξυπνητήρια ήθελα για να ξυπνήσω! Ευτυχώς η κουφαμάρα μου ήταν γνωστή και ομολογημένη πολύ πριν κάνουμε παιδιά με τη μαμά και δεν εκλαμβάνεται ως δικαιολογία!
Στην αρχή λοιπόν εσύ την γλύτωνες: μια τα δοντάκια σου (που δεν έπρεπε φυσικά να σε αρπάξουμε και για τον ύπνο), μια η αρρώστια σου, μια να τελειώσει τις πολλές δουλειές ο μπαμπάς...
Ε, φτάσαμε στο σήμερα.
 Η θεωρία λέει λοιπόν ότι πρέπει να μάθεις να κοιμάσαι μόνος σου, χωρίς να σε βάζουμε κοιμισμένο στο κρεβάτι και θα πρέπει να έχεις και κάποιο κουκλάκι συντροφιά, σε αντικατάσταση της αγκαλιάς του μπαμπά και της μαμάς και ένα μόμπιλο ή κάτι ανάλογο. Έτρεξε λοιπόν ο μπαμπάς μετά το γραφείο για να πάρει από την Ανέμη (που πολύ την τιμούμε για τα παιχνίδια σας) ένα ζωάκι για να το δέσουμε στα κάγκελα του κρεβατιού, μια και το κουκλάκι αγκαλιάς το είχαμε ήδη. Έτσι λοιπόν πήραμε τον υπέροχο κροκοδειλάκο σου.
Ο Κροκόλ
 
Το ... Ευαγγέλιο όμως λέει ότι όταν σου κάνουμε τον "πρόλογο"  (ότι τέρμα τα ψέμματα και ότι πλέον κοιμάσαι με τους λούτρινους φίλους σου, χωρίς να σε ναναουρίσει κανείς), πρέπει να σου τους ονοματίσουμε. Ο Κροκόλ ήταν εύκολος, πήρε το όνομά του από ένα από τα αγαπημένα βιβλία του μπαμπά, που εντελώς τυχαία ονομάζεται
 












Το κουκλάκι αγκαλιάς (οι Αγγλοσάξωνες τα λένε "snugglies", όπου snuggle [snAgl], ξαπλώνω-στριμώχνομαι πλάι σε άλλον για ζεστασιά ή τρυφερότητα, "φωλιάζω", "κουρνιάζω", "χώνομαι", "κουκουλώνομαι",    "χουζουρεύω" - όλα υπέροχα σαν ρήματα) το είχαμε ήδη αγοράσει παλιότερα. Πάλι ο μπαμπάς το έπαιξε νουνός και τον ονομάσαμε στα γρήγορα Sigi από την "μαμά" του-εταιρία παραγωγής Sigikid!
 
Μ' αυτά και μ' αυτά, βρέθηκες από προχθές Δευτέρα να κοιμάσαι (χωρίς την θέλησή σου φυσικά) με τον Sigi και τον Κροκόλ.
Αλλά το καλύτερο μας το άφησες για την Τρίτη το βράδι: όταν κάποια στιγμή ήρθα σιγά-σιγά στο δωμάτιό σας για να δω τί κάνεις, είχες πάρει αγκαλιά τον Sigi, ενώ όταν σε έβαλα στο κρεβάτι σου ήταν μακριά από σένα!! Από τις πιο ζεστές εικόνες που μου έχεις χαρίσει μικρούλι μου.


Φυσικά το σύστημα πετυχαίνει μέχρι στιγμής και σε σένα, η μαμάκα και εσύ μπορείτε και κοιμάστε σαν άνθρωποι, συνεχόμενα.

2 σχόλια:

  1. Από ποιά ηλικία το εφαρμόζετε αυτό κύριε καρπουζοκέφαλε;

    (ρωτάω ως ταλαίπωρη μάνα μιας που το ξανθό αγόρι πάσχει από την ίδιας μορφής κουφαμάρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είμαι γαϊδούρι και μόλις το κατάλαβα!
    Είχατε γενέθλια, αν θυμάμαι καλά κάπου εδώ κοντά, είστε 2,5 μήνες μεγαλύτεροί μας. Το ξέχασα, αλλά κάτι έχω κάνει ο άσχετος στην λίστα ιστολογίων μου και δεν σε εμφανίζει (δεν ξέρω γιατί αυτή η διάκριση εναντίον σου, αλλά θα το ανακαλύψω).
    Επί του θέματος, το Ευαγγέλιο λέει ότι μπορεί να εκπαιδευτεί ο άνθρωπος, είτε από την πρώτη μέρα της ζωής του, είτε, αν έχουμε περάσει αυτό το στάδιο, τον επανεκπαιδεύουμε μετά το πρώτο εξάμηνό του. Οπότε εσείς είστε χαλαρά μέσα(απαραίτητη προϋπόθεση να είναι αποφασιμένοι ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, αν και συνήθως οι μαμάδες λιποψυχούν...).
    Ο δικός μας, αν και μικρότερος, ανταποκρίνεται υπέροχα, σχεδόν τελειώσαμε (πρέπει να είσαι σταθερός στην έδρα σου και αυστηρός στο σύστημα για 10 ημέρες). Τα άτιμα, ξέρουν πολύ καλά τί κάνουν, μια χαρά καταλαβαίνουν (όχι ότι είχα αμφιβολίες ποτέ)!
    Πάντως, αυτό το βιβλίο το έχουμε κάνει δώρο σε πολλούς γονείς, νομίζω ότι είναι ένα από τα πιο χρηστικά δώρα που μπορείς να κάνεις σε νέους (ή και παλιούς) γονείς.
    Αυτό που πρέπει να έχεις υπόψη σου είναι ότι κάνεις πολύ καλό και στον μικρό. Ο δικός μας ξυπνάει αλλιώς, είναι "φουσκωμένος" από τον πολύ ύπνο! Έχει λιώσει λέμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή