"Έγινε χαμόςςς"

Κουκλίτσα μου!

Χθες το απόγευμα γυρίσαμε από το Παρασκευοσαββατοκύριακο στην Θάλασσα (έτσι λες όλα τα μέρη που πάμε το καλοκαίρι, ακόμη κι αν ξέρεις το τοπωνύμιό τους). Ο μπαμπάς πλέον το κλείνει το "μαγαζί" και φεύγει με τις γυναίκες της ζωής του για να τις χαρεί.

Χθες το απόγευμα λοιπόν περιέγραφες (μόνη σου, στον εαυτό σου και λίγο στους "θεατές" σου...) τις βουτιές που έκανες στην άκρη της θάλασσας και έλεγες, κουνώντας το χεράκι σου με περισσή γλύκα: "έγινε χαμόςςς" (τόνιζες και το ςςς)! Το πρωί μάλιστα μου έλεγες ότι και ο μπεμπούλης θα κάνει βουτιές, θα του μάθεις εσύ!!!

Αναρωτιέμαι, εσύ είσαι πολύ έξυπνο ή εμείς είμασταν πολύ "καθυστερημένοι" στην ηλικία σου; Είσαι δύο ετών και με τρελαίνεις με αυτά που ακούω!

Σε χάζευα όλο το τριήμερο (δυστυχώς τότε έχω το χρόνο να σε παρατηρώ πιο ήρεμα, αν και το "παλεύω" κι αυτό για να αλλάξει) να μιλάς ακατάπαυστα, να κουνάς τα χεράκια σου με νάζι, να ξεχειλίζεις από γλύκα και ζεστασιά...

Κανονικά, θα έπρεπε να αναρωτιώμουν που την βρήκες τόση ζεστασιά. Ξέρω όμως: είναι από το "καλό" 50%, της μαμάκας σου!!!

Σου το έχω ξαναγράψει (αλλού, πιο "συμβατικά") ότι είμαι σίγουρος για το ποιόν σου: έχει ένα φανταστικό 50% που θα επικρατήσει.

Λατρεία μου, δεν σε χορταίνω. Μέσα στην εβδομάδα δεν μπορώ να σε χαρώ όσο θέλω. Σε βλέπω λίγο το μεσημέρι και λίγο (σπάνια) το βράδι. Περνάμε όμως ένα τριήμερο μαζί και μου παίρνεις το μυαλό. Και σε μία εβδομάδα, που θα πάμε "Θάλασσα" για ένα δεκαήμερο, θα "γίνει χαμόςςς"...

Σ' αφήνω όμως τώρα για να επιστρέψει ο μπαμπάς "στην δουλίτσα", όπως λες και 'συ.