Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Golgate και πράσσειν άλογα...


Η αλήθεια, αγοράκι μου, είναι ότι οι κυρίες, στην πλειονότητά τους, θα εντυπωσιαστούν από το αστραφτερό χαμόγελο του κυρίου της φωτογραφίας.
Δεν έχουν δει όμως το μόνιμο και φαφούτικο δικό σου χαμόγελο, που εξαφανίζει πονοκεφάλους, κούραση, καθημερινό άγχος και ίσως να καταπολεμάει και την πιτυρίδα (λέμε τώρα!) ...
Δεν έχω δει άλλο μωρό, πιο χαμογελαστό από εσένα, φαφουτάκι μου! Ακόμη κι ένας άγνωστος να σου χαμογελάσει, χωρίς καν να σου μιλήσει, εσύ σκας χαμόγελα!
Προχθές πήγα να σου δώσω πιπίλα γιατί ξύπνησες (και ήταν νωρίς για να σηκωθεί η μαμάκα) και πριν προλάβω να σου την δώσω, με κοίταξες και έσκασες τρελά χαμόγελα!!!
Άντε μετά να μην καθυστερήσεις το πρωί στην δουλειά...


Η φώτο του (άγνωστου!) κυρίου από εδώ.

2 σχόλια:

  1. Έτσι ακριβώς είναι, θυμαμαι και τα δικά μου.
    Να ζήσετε πολλές τέτοιες στιγμές! Μια σταλίτσα είναι και αλλαζουν τον κόσμο μας, κυριολεκτικά. (μεταξύ μας αυτό που ζούμε με τα παιδιά μας είναι τύχη, η πιο μεγαλη απ'όλες)

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αναστασία μου,
    προσπάθησα να στείλω ένα sms στην εκπομπή χθες, αλλά φυσικά (λόγω της υπέροχης σχέσης μου με την τεχνολογία) πρέπει να τα έκανα μαντάρα!
    Αυτά που θα σου έλεγα ήταν τα εξής:
    Πρώτον, το "κατά κόσμον" όνομά μου είναι Βασίλης.
    Δεύτερον, ότι με κατασυγκίνησες χθες, όταν, αν και έτρεχα σαν παλαβός (πάντοτε με τα ακουστικά στο αυτί), άκουσα ότι αναφερόσουν στον "φαφουτάκο" μου.
    Τρίτον, είστε όντως πολύ πιο τυχερές από εμάς οι γυναίκες (κατ' εμέ πάντοτε-και μιλώ έχοντας πλήρη γνώση της κούρασης που συνεπάγεται αυτή η τύχη σας), αλλά δυστυχώς γι' αυτό δεν μπορώ να κάνω τίποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή