Μαθήματα Θρησκευτικών...

Από όταν ήμουν ακόμη μικρός, παιδάκια μου, αυτό που με τρέλαινε περισσότερο στα μικρά παιδιά, αυτό που με έκανε να τα λατρεύω, ήταν η αγνή -αλλά ανατρεπτική- λογική τους, που δεν ακολουθεί κανέναν γνωστό στους "λογικούς" ενήλικες κανόνα.

Με τρέλαινε (και με τρελαίνει) ο απίθανος τρόπος με τον οποίο "κοιτάτε" το κόσμο, που είναι μοναδικός και δυστυχώς με το πέρασμα των χρόνων οι άνθρωποι τον χάνουμε. 

Μπορούσα, ήδη απο νεαρή ηλικία (γνωστοί και φίλοι εκ των υστέρων μου έλεγαν ότι από μικρός μου φαινόταν η ... "μπαμπακίαση" -λες και είναι αρρώστια!- που θα αποκτούσα μεγαλώνοντας), να κοιτάω με τις ώρες ένα μικρό και να παρατηρώ την αγνότητα του βλέμματός του. Και, για να επαναλάβω το κλισέ, γινόμουν και γίνομαι μαζί του παιδί και 'γω. Πάντα έλεγα ότι η παιδική ηλικία είναι η ηλικία που ο άνθρωπος είναι στα καλύτερά του, ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ανθρώπινη φύση, ο άνθρωπος είναι αγνός και απαλλαγμένος από τις ασχήμιες που του κολλάνε στην υπόλοιπη ζωή του.

Έτσι και 'συ, κουκλίτσα μου, με τρελαίνεις με την ματιά σου στα πράγματα, με την συνδυαστική ευφυΐα σου!

Είσαι μόλις 2,5 ετών (συγκεκριμένα σήμερα είσαι 2 ετών 9 μηνών και 2 ημερών!) και προχθές μου πέταξες ΤΗΝ ατάκα και με έστειλες πάλι με το τί ακούς και πώς το συγκρατείς και το συνδυάζεις στο μυαλουδάκι σου!

Σου βγάζω τα ρούχα για να μπούμε για μπάνιο προχθές το βράδι και εσύ βρίσκεσαι σε παραλήρημα πάρλας! Όταν φτάνουμε στην μπλούζα σου λέω: "χέρια ψηλά" (γιατί φυσικά συνεχώς μιλούσες -παρά την ώρα- και τα κουνούσες με θεατρικό νάζι). Οπότε και οι δύο μαζί συνεχίζουμε με το τραγουδάκι του "φίλου" της μαμάς, του Χατζηγιάννη:

"χέρια ψηλά, κι όλα τα φτάνω,

έλα να πάμε απ' την αγάπη πιο πάνω,

χέρια ψηλά, δώς μου να ανέβω,

σ' έναν ΘΕΟ, σε σένα τώρα πιστεύω...".

Για την σχέση μου με την εκκλησία και τα θεία σας έχω γράψει ξανά, παιδιά μου.

Ο μπαμπάς, λοιπόν, ως πονηρός (νομίζει!) προβοκάτορας, είπε να κάνει μία δύσκολη ερώτηση στην μικρή του:

- Σοφία, τί είναι ο Θεός;

Και η αποστομωτική απάντηση ήρθε άμεσα, σαν αστραπή:

- Η μαμά!!!!!!!! 

Αυτά ακούει η μικρή από τον μπαμπά της, αυτά λέει....

Μια άλλη άποψη, Σοφία μου, είναι αυτή!



Η πρώτη φώτο από εδώ, η δεύτερη από το www.arkas.gr.