Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς και οι ... "σοφοί" γονείς!


Είπα να δουλέψω, αλλά δεν αντέχω να μην σας πω γι' αυτό που είδα παιδιά μου:

Κινούμουν με την μοτοσικλέτα (δυστυχώς δεν έχω το φανταστικό για την περίπτωσή μας εικονιζόμενο κράνος, αλλά θα το βρω, που θα μου πάει!) και είδα δίπλα μου κάποα στιγμή μία "σοφή" μαμά να κρατάει στην μπροστινή θέση στην αγκαλιά της, με το ένα χέρι, το ενός περίπου έτους παιδί της και με το άλλο να κρατάει αναμμένο τσιγάρο, ο καπνός του οποίου φυσικά έλουζε το "παιδί"!! 

Με εκνευρίζει αφάνταστα η σκηνή αυτή, με τα παιδιά στην αγκαλιά των γονιών εν είδει αερόσακου, τώρα μου ερχόταν αν ουρλιάξω με την εικόνα της εγκληματίας με το τσιγάρο στο χέρι.

Τελικά, τώρα που το σκέφτομαι, πιο πολύ εκνευρίζομαι με τον εαυτό μου, που δεν σταματάω δίπλα τους να τους κράξω!
Θα μου πείτε, ο καθένας αποφασίζει για τον εαυτό του.
Αυτό λέω κι εγώ, για τον εαυτό του να αποφασίζει, όχι για τα παιδιά του

Και για να κλείσω, θα σας παραθέσω ένα αποσπασμα από μία πράγματι υπέροχη και ζωντανή ομιλία που είχα την τύχη να παρακολουθήσω και θέλω να την έχετε παντοτε υπόψη σας. Βλέπετε, πριν λίγα χρόνια βρέθηκα σε ένα συνέδριο σχετικά με τα τροχαία ατυχήματα, το οποίο έκλεισε με την ομιλία του γνωστού οδηγού αγώνων Ιαβέρη (κατά κόσμον Τάσο Μαρκουΐζο), ο οποίος με άφησε (όπως τους περισσότερους) άφωνο.
Είπε εκεί μεταξύ άλλων:

"...Ξέρετε με πόσα χιλιόμετρα έπεσε πάνω στην κολόνα της μπασκέτας ο μπασκετμπολίστας Μπόμπαν Γιάνκοβιτς;
Με τέσσερα (4) χιλιόμετρα την ώρα. Και έμεινε ανάπηρος, παραπληγικός.
Όταν λοιπόν το παιδί σας στέκεται λυμένο και όρθιο ανάμεσα στα δύο μπροστινά καθίσματα και φρενάρετε ή τρακάρετε με περισσότερα από 4 χ.α.ω., ξέρετε τι είναι πιθανό να γίνει; Και πόσο συχνά πάτε με 4 χ.α.ω.; Και πόσο συχνά ο απέναντί σας πάει επίσης με 4 χ.α.ω.;

Όταν ένα ΙΧ κινείται με 50 χ.α.ω. και τρακάρει σε σταθερό σημείο (κολόνα), ξέρετε με πόση δύναμη θα σκάσει ο επιβάτης που δε φοράει ζώνη στο ταμπλό;
Με δύναμη 3 τόνων. Μπορείτε εσείς να σηκώσετε 3 τόνους; Ο Πύρρος Δήμας σηκώνει κάπου 240 κιλά… Είμαστε λοιπόν τόσο ηλίθιοι; Ναι, είμαστε. Αλλά αν ρωτήσεις γύρω σου, όλοι πιστεύουν ότι ξέρουν να «οδηγάνε». Ρε δεν πάμε στο διάολο, λέω εγώ.

Όταν η μαμά κρατάει το αγγελούδι της στην αγκαλιά, καθισμένη στο μπροστινό κάθισμα, ξέρετε με πόση δύναμη θα το συνθλίψει πάνω στο ταμπλό, αν γίνει ατύχημα με μόλις 50 χ.α.ω.;
Ε, τώρα πια ξέρετε. Με 3 τόνους. Θα βάζατε το παιδί σας να το συνθλίψει ένα φορτηγό 3 τόνων; Όχι; Ε, γιατί το κρατάτε στην αγκαλιά; Και μη μου πείτε ότι θα το συγκρατήσετε…"

Αυτά για σήμερα, άντε γιατί με εκνεύρισαν πάλι! Πίσω στη δουλειά τώρα.

3 σχόλια:

  1. Ο κόσμος είναι τόσο ανεγκέφαλος που αν σταματήσεις να τους κράξεις το πιο πιθανό είναι να κάνουν τέτοια φασαρία που θα αισθανθείς άσχημα...
    Να σε βρίσουν και να συγχιστείς ακόμα περισσότερο...
    μην ξεχάσω φυσικά να αναφέρω και τον κόσμο που θα μαζευτεί και μπορεί να πάρει το μέρος της εν δυνάμει "δολοφόνου" με το επιχείρημα ότι εσένα δεν σε νοιάζει τι κάνει ο καθένας....
    Εντός λιμένα (περιοχή δικαιοδοσίας μου), ένστολη και εν ώρα υπηρεσίας έκανα φιλική παρατήρηση σε μητέρα που κρατούσε το παιδί στο μπροστινό κάθισμα και άκουσα πάρα πολλά κοσμητικά επίθετα...
    Επίσης, ο κόσμος χωρίς να ξέρει για ποιο λόγο ωρυόταν η εν λόγω κυρία τα έβαλε μαζί μου και τα άκουσα και από αυτούς....
    μάλλον επειδή φορούσα στολή... χαχαχα
    Απομακρύνθηκα με βαριά καρδιά και ευχήθηκα κάποιος από εκεί ψηλά να προσέχει αυτό το παιδί και όλα τα παιδιά που μεγαλώνουν με τέτοιου είδους γονείς.
    Σημ.: Έχω δύο παιδιά και ΠΑΝΤΑ είναι δεμένα στο πίσω κάθισμα το καθένα στο ανάλογο καρεκλάκι... έχουν συνηθίσει πια τη ζώνη και τη ζητάνε μόνοι τους.
    Στέλλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Εχθές έγραψα κάτι αλλά ο δαίμων... μου τα χάλασε.
    Μόνο αυτό θα ξαναγράψω, έπρεπε να μιλήσεις της... πώς να την πω, "κυρίας".
    Και η Στέλλα καλά έκανε. Δεν επικροτούν οι άλλοι πάντα το σωστό, αλλά εμείς πρέπει να το κάνουμε και να το λέμε.
    Πολλές φορές έχω ακούσει τον Ιαβέρη και λέω αν έκανε διαλέξεις σε σχολεία ή ωριαίες εκπομπές στην τηλεόραση, ίσως γλυτώναμε χέρια, πόδια και ζωές.
    Χαιρετώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στέλλα,
    μάλλον έχω άδικο και εσύ δίκιο με αυτό που έκανες.
    Δεν έχει σημασία αν τα ακούσουμε, ίσως να το σκεφτούν εκ των υστέρων και να έχουμε σώσει μία ζωή.

    Θαλασσένια,
    έχεις δίκιο πράγματι. Ο δε Ιαβέρης θα μπορούσε να είναι πράγματι μεγάλο εκπαιδευτικό εργαλίο, αλλά, όπως λέει στην Ελλάδα εκπαιδεύεσαι στην οδήγηση για οπισθογωνία, που απαγορεύεται από τον Κ.Ο.Κ. και παρκάρισμα, από το οποίο κανείς ποτέ δεν σκοτώθηκε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή